pozitif hukuk ne demek?

Pozitif Hukuk

Pozitif hukuk, belirli bir zaman diliminde, belirli bir toplumda yetkili bir otorite tarafından konulmuş ve yürürlükte olan hukuk kurallarının bütünüdür. Başka bir deyişle, "olan" hukuktur. Bu hukuk kuralları, yazılı veya yazısız olabilir. Yazılı kurallar anayasalar, kanunlar, tüzükler, yönetmelikler gibi metinlerde yer alırken, yazısız kurallar örf ve adet hukuku gibi uygulamalardan doğar.

Pozitif hukukun temel özellikleri şunlardır:

• Konulmuş Olması: Bir otorite tarafından bilinçli bir şekilde konulmuştur. Bu otorite, genellikle devletin yasama organıdır.
• Yürürlükte Olması: Hukuk kurallarının, belirli bir zamanda ve belirli bir coğrafi alanda uygulanabilir olması gerekir.
• Zorlayıcı Olması: İhlal edilmesi durumunda yaptırımları (ceza, tazminat vb.) öngörür. Bu yaptırımlar devlet gücüyle uygulanır.
• Değişebilir Olması: Toplumsal ihtiyaçlar ve değerler doğrultusunda değiştirilebilir veya kaldırılabilir.
• İnsan Eseri Olması: Doğal hukuktan farklı olarak, insan aklının ve iradesinin bir ürünüdür.

Pozitif hukuk, genellikle iki ana dala ayrılır:

• Kamu Hukuku: Devlet ile birey arasındaki ilişkileri düzenleyen hukuk dalıdır. Örneğin, anayasa hukuku, idare hukuku, ceza hukuku gibi.
• Özel Hukuk: Bireyler arasındaki ilişkileri düzenleyen hukuk dalıdır. Örneğin, medeni hukuk, borçlar hukuku, ticaret hukuku gibi.

Pozitif hukuk, doğal hukuk (ideal hukuk) ile karşılaştırılır. Doğal hukuk, ahlaki ilkelere ve akla dayanan, evrensel ve değişmez olduğu varsayılan hukuktur. Pozitif hukuk ise, belirli bir toplumda geçerli olan ve değişebilir olan hukuktur. Pozitif hukuk, doğal hukuka uygun olmayabilir. Bu durum, hukuk felsefesinde önemli tartışmalara yol açmıştır.